به گزارش پایگاه خبری«عصر نمایشگاه» به نقل از روابط عمومی این حراج، سیدرضا صالحی امیری - وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی - از این نمایشگاه، دیداری دو ساعته داشت. همچنین لیلی گلستان - گالری‌دار - یکی دیگر از دیدارکنندگان از نمایشگاه «حراج تهران» بود.

او این اتفاق فرهنگی - اقتصادی را این‌گونه ارزیابی کرد: به گمانم هفتمین دوره، نخستین دوره حراج تهران بود که آثارش صد درصد فوق‌العاده بودند. زمانی که کاتالوگ به دستم رسید و آن را تماشا کردم، پیش خود فکر کردم که عجب کارهای فوق‌العاده‌ای. آثار این دوره از حراج تهران بهترین آثار هریک از هنرمندانی بود که در این حراج شرکت داده شده‌اند. آثاری منحصربه‌فرد که از این هنرمندان کمتر دیده شده است. برای نمونه، اثر لیلی متین دفتری، اثر آقای یکتایی، اثر آقای محصص، اثر آقای احصایی، اثر آقای زنده‌رودی که من علاقه‌ی بخصوصی نسبت به کارهای او دارم، اثر آقای عربشاهی که به نظر حیرت‌انگیز بود و یکی از بهترین‌های او قلمداد می‌شود و حتی آثار سهراب سپهری که به نظر آثاری هستند که این هنرمند در آمریکا کشیده است (به‌دلیل آن‌که امضای خارجی زیر آن هست) همگی آثاری اصیل و با کیفیت هستند. البته که آثار بهتری از سهراب سپهری وجود دارد، اما این آثار او نیز آثار قابل اعتنایی هستند. این مسئله به بالا رفتن کیفیت و اعتبار حراج کمک می‌کند و به نظر می‌رسد که در مسیر رشد حرکت می‌کند.

مدیر گالری گلستان درباره قیمت‌گذاری در «حراج تهران» معتقد است: من به‌عنوان یک گالری‌دار که حداقل 30 سال است با نقاشی سر و کار دارم فکر می‌کنم نه‌تنها قیمت این آثار گران نیست، بلکه قیمت پایه آن‌ها همین است. در حقیقت، قیمتی که به‌عنوان قیمت پایه برای این آثار انتخاب شده، براساس یک سنجش درست صورت گرفته است. ممکن است این قیمت‌ها برای آدم‌هایی که آنچنان با این هنرمندان آشنایی ندارند، گران به نظر برسد و نجومی به چشم بیاید، اما می‌گویم کسانی که این آثار را خریده‌اند، مطمئن باشند که این آثار را گران نخریده‌اند.

براساس همین گزارش، غلامحسین نامی - نقاش پیشکسوت - نیز پیش از بازگشت به کانادا، از نمایشگاه هفتمین حراج تهران دیدن کرد و در ارزیابی این رویداد گفت: برگزاری حراج تهران‌ شرایط هنر تجسمی‌مان را عوض کرده و فروش خوب و بالا رفتن قیمت آثار هنرمندان در دهه‌های اخیر، همه مدیون این حراج است.

او ادامه داد: حضور هنرمندان ایرانی در حراج‌های معتبر در نوع خود بسیار جالب توجه است، اما من همواره به این می‌اندیشیدم که چرا حراج‌هایی مثل کریستیز، بونامز، ساتبیز و ... باید معرف هنرمندان و هنر ایران زمین باشد. با توجه به اتفاق‌هایی که در عرصه هنر معاصر برای ایران رخ داده است من همواره معتقد بودم که ایران خود می‌تواند به عنوان مرکزی برای عرضه هنرهای تجسمی بدل شود. حراج تهران به واقع نقطه شروع و عطفی برای تحقق این رویای من بود. حراجی که حالا و بعد از چند دوره موفق و با توجه به تجربیاتی که به‌دست آمده است، می‌تواند شکلی منطقه‌ای پیدا کند.

نامی تاکید کرد: این حراج توانست خون تازه‌ای را به جریان هنر کلاسیک و مدرن ایران تزریق کند و جنبه‌های دیگر هنر را نیز مطرح کند. امروز حراج تهران چهار جنبه هنری ایران را دربرگرفته و این امکان زیادی را برای معرفی هنرمندان به وجود آورده است.

این هنرمند اظهار کرد: هرچند بسیاری از هنرمندان که به هر دلیلی کارشان به حراج راه پیدا نکرده، مخالفت‌هایی را مطرح می‌کنند، به گمانم مشهود است که حراج در این سال‌ها تلاش زیادی برای معرفی هنرمندان جوان کرده است. هنرمند باید صبر کند و اگر هیچ‌گاه به حراج هم راه نیافت، باید به خاطر سپرد که بالا رفتن قیمت آثار روی دیوار گالری هم نتیجه برگزاری همین حراجی است.

هفتمین حراج تهران ویژه آثار هنر کلاسیک و مدرن ایران، با فروش شش اثر بالای یک میلیارد تومان، هفت اثر بالای نیم میلیارد تومان و 40 اثر بالای 100 میلیون تومان، رکوردی ثبت کرد.