عصر نمایشگاه- نزدیک به ۵ دهه حضور فعال و مستمر در صنعت نمایشگاهی، برگزاری دهها نمایشگاه و رویداد داخلی و خارجی، دریافت تقدیرنامههای متعدد به دلیل برگزاری موفق نمایشگاهها، حضور در پستهای مدیریتی مختلف و... گوشهای از فعالیتهای یک زوج نمایشگاهی است که بحق میتوان آنها را تاریخ شفاهی صنعت نمایشگاهی ایران دانست.
به گزارش پایگاه خبری «عصر نمایشگاه»،این زوج نمایشگاهی، آقا و خانم پارسا هستند که سالهای زیادی را صرف رشد و اعتلای صنعت نمایشگاهی مدرن ایران کردهاند و امروز هم (با وجود بازنشستگی) در همین مسیر گام برمیدارند. سابقه مدیریتی آنها در صنعت نمایشگاهی ایران بهخوبی نشاندهنده تجربهشان در این حوزه است. علاقه و دلبستگی آقا و خانم پارسا به صنعت نمایشگاهی به حدی است که میگویند، نمایشگاه را به چشم فرزند خود مینگرند. راستی این سخن زمانی آشکار میشود که بدانیم آنها از بدو تولد نمایشگاه بینالمللی تهران (که سرآغاز پیدایش صنعت مدرن نمایشگاهی در کشور بود)، در کنار و همراه آن بودهاند. مجله «نمایشگاه» برای مرور تاریخ صنعت نمایشگاهی ایران از زبان این زوج نمایشگاهی و آگاهی از نقاط ضعف و قوت آن با آقا و خانم پارسا گفتوگویی انجام داده است که در ادامه میخوانید.
لطفا درباره پیشینه و چگونگی آشنایی با صنعت نمایشگاهی بفرمایید.
آقای پارسا: ورود ما به عرصه نمایشگاهی از ابتدای سال 1348 و با استخدام در شرکت سهامی نمایشگاه بینالمللی آغاز شد. در آن زمان تشکیلات اداری نمایشگاه با حدود 25 کارمند و کارگر در ساختمان کوچکی واقع در خیابان ولیعصر ضلع شمالی سازمان صدا و سیمای جمهوری اسلامی ایران و تشکیلات کارگاهی آن با همکاری گروهی از مهندسان معمار، شهرساز و مشاور و صدها کارمند و کارگر به صورت شبانهروزی برای ساخت ابنیه و مستحدثات نمایشگاهی در اراضی فعلی نمایشگاه فعالیت خود را آغاز کردند تا با ایجاد محل دائمی نمایشگاه بینالمللی ایران، دومین نمایشگاه بینالمللی آسیایی را در آبان ماه همان سال در تهران برگزار کنند. برپایی موفقیتآمیز این نمایشگاه با مشارکت 33کشور و تعداد زیادی از موسسات تولیدی و صنعتی داخلی و خارجی در فضایی نوبنیاد و وسیع و با چشماندازی زیبا و برخوردار از آخرین امکانات و خدمات روز، توانست جایگاه نمایشگاهی کشور را در بین معدود نمایشگاههای بزرگ و مهم بینالمللی تثبیت کرده و باعث شد ما و برخی همکاران ترغیب شویم تا برای آشنایی و آگاهی از شیوههای نوین مدیریتی، اجرایی و خدماتی نمایشگاههای جهانی، اطلاعات لازم را کسب کنیم و این نهاد نوپا را برای رسیدن به اهداف و ماموریتهای محوله همراهی نماییم. پس از اتمام نمایشگاه بینالمللی آسیایی، با مشارکت ایران در اکسپو جهانی اساکا 1970 (1348 خورشیدی) در ژاپن و ماموریت 4 ماهه ما و تعدادی از همکاران در قالب هیاتهای اداری و اجرایی غرفه ایران و استفاده از این فرصت برای ملاقات با تعدادی از دستاندرکاران اکسپو و کسب اطلاعات و تجربیات آنان در زمینههای مختلف نمایشگاهی و دریافت گزارشها و کتابهای مرتبط و همچنین گردآوری و مطالعه مجموعهای از شرایط و مقررات و نشریات برخی نمایشگاههای مهم بینالمللی و نیز در پی برگزاری 2 نمایشگاه داخلی، ما را بر آن داشت تا با همیاری یکی از همکاران علاقهمند و آگاه نسبت به تهیه طرح نمایشگاهی سالانه با عنوان «نمایشگاه بینالمللی بازرگانی تهران» و تدوین اطلاعات و مقررات آن اقدام کنیم. نخستین دوره این نمایشگاه با مشارکت 21 کشور و 155 موسسه داخلی در سال 1352 برگزار شد. دومین دوره با مشارکت 33 کشور، سومین دوره با حضور 37 کشور و چهارمین دوره با مشارکت 41 کشور برگزار شد که از بزرگترین نمایشگاههای بینالمللی بازرگانی بود. به علت اهمیت این نمایشگاه، تعداد کشورها و شرکتهای داخلی و خارجی مشارکتکننده در آن همهساله در ادوار بعدی با افزایش روبهرو بود. این استقبال روزافزون و نقش نمایشگاهها در مبادلات بازرگانی باعث شد تا این نمایشگاه (یعنی نمایشگاه بینالمللی بازرگانی تهران) با رأی بالا در اتحادیه نمایشگاههای جهانی (UFI) به عضویت پذیرفته شود.
خانم پارسا: باید اضافه کنم وقتی کار و فعالیت نمایشگاهی شروع شد، هیچیک از کارکنان نمایشگاه، تجربه یا اطلاعاتی در این زمینه نداشتند. حضور در نمایشگاه اکسپو که آقای پارسا اشاره کرد و آشنایی با مقررات و اطلاعات عمومی کشورهای مختلف باعث شد که با گردهمایی دوستان و همکاران، این اطلاعات و مقررات ترجمه شوند و ما از آنها برای تدوین مقررات نمایشگاهی استفاده کنیم. ضمنا تجربیاتی که در حین فعالیت به دست میآوردیم نشان میداد که آیا این اطلاعات برایمان مفید است یا خیر تا از آنها برای تنظیم و تدوین قوانین و مقررات نمایشگاهی استفاده کنیم. در حقیقت ریشههای صنعت نمایشگاهی را آرام آرام رشد دادیم که امروز به شکل کنونی درآمده است.
پس از برگزاری اولین نمایشگاه بینالمللی بازرگانی تهران روند امور به چه شکلی بود؟
آقای پارسا: پس از آن رویداد موفق، طراحی تعدادی از نمایشگاهای دیگری را در سطح بینالمللی انجام دادیم که از جمله مهمترین آنها میتوان به نمایشگاه انرژی و پتروشیمی در سال 1355 و نمایشگاه بینالمللی پزشکی و دارویی در سال 1356 با نام IranMed اشاره کرد. در آن دوران، علاوه بر نمایشگاههایی که در داخل برگزار میشد، ایران در نمایشگاههای خارجی نیز شرکت میکرد، مانند نمایشگاه بینالمللی قاهره که من و همسرم به اتفاق در سال 1353 مامور برگزاری آن بودیم. ایران با یک غرفه بسیار وسیع و نمایش تولیدات و توانمندیهایش در این نمایشگاه حضور یافت. همزمان، ماموریت انجام مقدمات و برنامهریزیهای ضروری برای حضور ایران در نمایشگاه بینالمللی کازابلانکا در مراکش به ما محول شد که در مدت یک هفته تمام اقدامات لازم برای این نمایشگاه انجام و کالاهای تولیدی و صنعتی کشور به غرفه ایران حمل شد و پس از آمادهسازی مقدمات و حضور تیم کارکنان همکار، ما به کشور بازگشتیم.
خانم پارسا: لازم به یادآوری است که ما با یک گروه 14 نفره به نمایشگاه قاهره اعزام شدیم. از آنجا که غرفه ایران حدود 5 هزار متر مربع فضای سرپوشیده و حدود 6 هزار متر مربع فضای باز برای نمایش تولیدات و ماشینآلات سنگین داشت، غیر از غرفهسازی در سالن سرپوشیده، ساخت و ساز در فضای باز با مصالح ساختمانی برای ایجاد سکو جهت نمایش ماشینآلات کشاورزی، تراکتور و خودروهای سبک و سنگین و نیز آبنمای بزرگی برای نمایش قدرت پمپهای مکنده و آبیاری ساخت کشور و سایر تاسیسات به اجرا درآمد. اصولا از همان دوران لزوم حضور و فعالیت ایران در بازارهای جهانی و اهمیت وجودی نهادی به نام شرکت سهامی نمایشگاههای بینالمللی ایران بیش از پیش مشهود شد. در آن دوره تمام توجهات حوزه اقتصادی و بازرگانی کشور به رشد و ارتقای تولید، صنعت و صادرات از طریق حضور در نمایشگاه معطوف بود. همچنین متحولکردن این تشکیلات و برگزاری بیش از یک نمایشگاه در سال به عنوان هدف دنبال شد که در پی آن، نمایشگاه انرژی و نمایشگاههایی با عناوین دیگر بر اساس نیازهای کشور شکل گرفتند و رشد کردند.
درباره سرنوشت نمایشگاه بینالمللی بازرگانی تهران بفرمایید.
آقای پارسا: پس از برگزاری بیست و ششمین دوره نمایشگاه بینالمللی بازرگانی تهران، سیاستگذاری برای افزایش تعداد نمایشگاههای تخصصی- صادراتی در دستور کار شرکت سهامی نمایشگاههای بینالمللی ایران که در آن زمان به عنوان معاونت زیر نظر مرکز توسعه صادرات کار میکرد، قرار گرفت و متاسفانه این نمایشگاه بااهمیت پس از 26 دوره برگزاری، از تقویم نمایشگاهی حذف شد.
خانم پارسا: البته یکی از مهمترین دلایل حذف این نمایشگاه که توسط برخی نهادها، سازمانها و شهروندان مطرح میشد، وجود ترافیک سنگین در اطراف نمایشگاه بود که خب بعدها نمایشگاه صنعت و نمایشگاههای تخصصی دیگر نیز همین وضعیت را ایجاد کردند بدون اینکه مسئله ترافیک مطرح شود. حتی امروز هم با وجود تلاشها برای کاهش بار ترافیکی خیابانهای اطراف و منتهی به نمایشگاه، شاهد ترافیک سنگین در زمان برگزاری نمایشگاهها هستیم. در حقیقت شاهرگ اصلی نمایشگاهها که همان نمایشگاه بینالمللی بازرگانی تهران بود، پس از 26 دوره قطع شد.
از چه زمانی برگزاری نمایشگاه در استانها مورد توجه قرار گرفت و نقش شرکت سهامی نمایشگاههای بینالمللی در این زمینه چه بود؟
آقای پارسا: همانطور که از نام شرکت سهامی نمایشگاههای بینالمللی ایران پیداست و در اساسنامه این شرکت در سالهای اولیه نیز آمده است، این شرکت ماموریت سیاستگذاری، راهبری و برگزاری نمایشگاهها را در سراسر کشور بر عهده داشت. در سالهای نخست فعالیت این شرکت در هیچ یک از استانهای کشور محلی برای برگزاری نمایشگاه وجود نداشت. بنابراین برای برگزاری نمایشگاه در استانها، ما دست به برنامهریزی و طراحی زدیم.
خانم پارسا: این نمایشگاهها را تحت عنوان «توانمندیهای استانها» نامگذاری کردند.
آقای پارسا: بله. بر این اساس ما نمایشگاههایی با اسامی مختلف در تبریز، زاهدان، سمنان و زنجان برگزار کردیم مثل نمایشگاه صنایع و خدمات بازرگانی، نمایشگاه صنایع و اختراعات و تولیدات کشاورزی و نمایشگاه آثار نوجوانان و جوانان که اینها مخصوص استانها بودند. در آن زمان ما مجبور بودیم برای یافتن و انتخاب مکانی جهت برگزاری نمایشگاه به استانها سفر کنیم. مثلا در تبریز موفق شدیم نمایشگاه تولیدات استان را در باغ «ائل گلی» برگزار کنیم یا در زنجان و سمنان در 2 سالن ورزشی نمایشگاه را برگزار کردیم. همچنین نمایشگاهی را در سالن بزرگی در دانشگاه رشت بر پا کردیم. پس از آن، آرام آرام دیگر استانها نیز به این موضوع توجه کردند که امکانات برگزاری نمایشگاه را ندارند. بنابراین نمایشگاهی را طراحی کردیم به نام «نمایشگاه پیشرفت استانها» که برای برگزاری آن در تهران، ما و همکارانمان به مسئولان استانها، اتاقهای بازرگانی و صاحبان صنایع مراجعه و نظر آنها را به مشارکت در این نمایشگاه که در تهران برگزار میشد، جلب میکردیم. این امر باعث شد که دستاندرکاران هر استانی به فکر تشکیل چنین نمایشگاهی در استان خود بیفتند.
این نکته را باید یادآوری کنم که شرکت سهامی نمایشگاههای بینالمللی ایران در زمان تاسیس در سال 1347 زیر نظر وزارت اقتصاد وقت بود. در آن زمان وزارت اقتصاد 3 معاونت داشت به نامهای بازرگانی، صنایع و معادن. پس از مدتی وزارتخانههای بازرگانی، صنایع و معادن تشکیل شد و شرکت سهامی نمایشگاههای بینالمللی ایران زیرمجموعه وزارت بازرگانی قرار گرفت. از آن زمان در مراکز استانها یک اداره کل بازرگانی هم به وجود آمد. این اداره کل بازرگانی یکی از وظایفش این بود که اگر مسئولان استان قصد برگزاری نمایشگاه دارند، بررسیهای اولیه را انجام دهد. در صورتی که آنها امکانات و محل برگزاری مناسب را داشتند، مسئولان برگزاری نمایشگاه در تهران را مطلع میکردند و آنها با اعزام کارشناسی از تهران، به برگزاری نمایشگاه در آن استان کمک میکردند و اگر فاقد امکانات بودند، راهنمایی میشدند تا نمایشگاه خود را در نمایشگاه تهران برگزار کنند.
نمایشگاه بینالمللی ایران چه فعالیتهایی داشت؟
آقای پارسا: یکی از مهمترین فعالیتهای نمایشگاه بینالمللی ایران یا مرکز توسعه صادرات بعدی، برگزاری نمایشگاههای اختصاصی از توانمندیهای کشور در نمایشگاههای خارج یا نمایش دستاوردهای ایران در نمایشگاههای بینالمللی خارجی بود که از آن میان میتوان به نمایشگاههای ایران در مالزی، ژاپن، هلسینکی فنلاند، مانیل فیلیپین، دوبی، ابوظبی و قطر اشاره کرد.
خانم پارسا: در کشورهای زیادی در خاورمیانه و اروپا هر ساله ما به صورت غرفه ایران حضور داشتیم و با توجه به نتایج سودمند آنها، بعد از چند سالی که از تاریخ شروع فعالیت نمایشگاهها گذشت، شرکتها متوجه شدند که میتوانند از راه حضور در نمایشگاه، صادرات و واردات خوبی داشته باشند و فعالیتشان را گسترش دهند. برخی از این شرکتها هم به صورت فردی در این نمایشگاهها حضور مییافتند. نکته اصلی اینجا بود که نمایشگاههای ایران چه به صورت اختصاصی و چه به صورت حضور ایران در نمایشگاههای مختلف به خوبی گسترش پیدا کرد. البته اوایل انقلاب به دلیل جنگ تحمیلی یک دوره رکود در فعالیت نمایشگاهها به وجود آمد و 2 دوره هم نمایشگاه بینالمللی تهران برگزار نشد اما پس از آن، با آغاز دوباره فعالیتها، تا چند سال تعدادی نمایشگاه بینالمللی تخصصی و استانی و نمایشگاههای خارج از کشور برگزار شد تا اینکه فکر میکنم در سال 1369 بود که تصمیم گرفته شد در کار نمایشگاه تغییر و تحولی ایجاد شود. در آن دوره تعداد زیادی سالن فرسوده وجود داشت که نیازمند تعمیر و مرمت بودند. بنابراین مدیران وقت نمایشگاهها و مرکز توسعه صادرات (که زحمات زیادی کشیدند) تصمیم گرفتند دست به کار شوند. در واقع بازسازی و مرمت ساختمانها و سالنهای فرسوده و تاسیسات آنها آغاز شد.
آقای پارسا: تاسیسات سالنها، دیوارهها، نما، سقفها و محوطه نمایشگاه در طول سالهای متمادی از بین رفته بود و برای بازسازی آنها یک تحرک شدید به وجود آمد و به سرعت سالنهای جدید ساخته شد که تعدادی از آنها با مشارکت بخش خصوصی بود. بعدها نمایشگاههای مهمی در این سالنها برگزار شد که از آن میان میتوان به نمایشگاه بینالمللی نفت، گاز و پتروشیمی و نمایشگاه بینالمللی صنعت حمل و نقل و نمایشگاه بینالمللی کشاورزی اشاره کرد. البته برگزاری نمایشگاه صنعت حمل و نقل پس از مدتی متوقف شد اما از سال 1385 با مدیریت خانم پارسا کار خود را دوباره از سر گرفت.
خانم پارسا: البته باید تاکید کنم امروز نمایشگاه صنعت حمل و نقل اشکال متفاوتی به خود گرفته است؛ مثلا حمل و نقل ریلی، حمل و نقل شهری و... به وجود آمده و در حقیقت این رویداد شاخه شاخه شده است. در حالی که به اعتقاد ما یک سری عناوین نمایشگاهی وجود دارند که در خود عنوان، معنای نمایشگاه مطرح است. وقتی میگوییم صنعت حمل و نقل، یعنی همه بخشها مثل حمل و نقل ریلی، دریایی، جادهای و شهری را شامل میشود.
آیا میتوان این را یک نقطه ضعف محسوب کرد؟
آقای پارسا: در ادامه صحبتهای خانم، من باید به یک نکته اشاره کنم؛ یکی از کارهایی که برای نمایشگاهها برازنده نیست، استفاده از عناوین و اسامی طولانی است. نمایشگاه باید عنوانی داشته باشد که بسیار خلاصه باشد و مخاطب با دیدن آن، مفهوم رویداد مربوطه را درک کند. در طول سالهای گذشته نمایشگاههایی با اسامی خیلی طولانی برگزار شدهاند که وقتی آنها را میخوانیم، میبینیم جملاتشان رسا و گویا نیست، مثلا کلمهای دو بار تکرار شده است که نمونه آن را میتوان در استفاده از کلمه فناوری مشاهده کرد. فناوری همان تکنولوژی است اما میبینیم در نام نمایشگاه هم کلمه فناوری آمده و هم کلمه تکنولوژی به کار رفته است. داستان «صنایع وابسته» هم که دنباله نام برخی نمایشگاهها وجود دارد، از همین نمونه است. این وضعیت هم راه را برای ورود هر کالایی باز میکند چون میتوان ادعا کرد که کالای مذکور زیرمجموعه صنایع وابسته است.
خانم پارسا: برای تکمیل این موضوع من هم توضیحی بدهم. انتخاب عنوان یک نمایشگاه، معرف هویت آن نمایشگاه است. بعد از عنوان، باید گفت که هر نمایشگاه یک زیرمجموعه دارد که ترکیببندی کالاهای مورد نمایش را تعریف و تعیین میکند. وقتی که عنوان طولانی میشود، دیگر زیرمجموعه میتواند شامل هر چیزی باشد و وقتی هر کالایی را بتوان به این نمایشگاه راه داد، دیگر نمیتوان نام نمایشگاه تخصصی به آن اطلاق کرد بلکه باید آن را نمایشگاه عمومی نامید. باید تاکید کنم که کیفیت، شکل برگزاری و کالاهای عرضه شده در نمایشگاههای عمومی با نمایشگاه اختصاصی تفاوت دارد.
آقای پارسا: من هم باید این نکته را اضافه کنم که امروزه نمایشگاههایی در کشور تحت عنوان نمایشگاه بینالمللی برگزار میشود. نمایشگاه بینالمللی ویژگیهای خاصی دارد که معرف آن است. وقتی ما به بیشتر این نمایشگاهها مراجعه میکنیم، میبینیم که بین 3 تا حداکثر 10 نمایندگی شرکتهای خارجی در ایران در چنین نمایشگاههایی حضور دارند و به همین دلیل آن را نمایشگاه بینالمللی نامگذاری کردهاند. نمایشگاه بینالمللی، نمایشگاهی است که در وهله اول کشورها به صورت رسمی در آن شرکت کنند و بعد، موسسات بینالمللی بزرگ نیز در آن حضور پیدا کنند و اگر شرکتهای بزرگ بینالمللی امکان حضور در آن دوره از نمایشگاه را نداشتند، آنگاه نمایندگیها با معرفی آنان در نمایشگاه مربوطه مشارکت نمایند. با توجه به این تعریف، به نظر من نام نمایشگاه بینالمللی کمی لوث شده است. موضوع دیگری که سالهاست فکر ما را به خود مشغول کرده، داستان متولیگری نمایشگاهها در داخل کشور است. هماکنون در بیشتر استانها و حتی چند شهر یک استان نمایشگاههای داخلی برگزار میشود و در خود تهران هم در چند نقطه شاهد برگزاری همه نوع نمایشگاه هستیم. به نظر من اینها نمایشگاه نیست بلکه فروشگاه است. این وضعیت، حیثیت نام نمایشگاه را که ما روی آن حساس هستیم، زیر سوال برده است. تصور میکنم یک روز دولتمردان باید به اهمیت جایگاه شرکت سهامی نمایشگاههای بینالمللی ایران که بسیاری افراد هنوز هم از قدرت و اهمیت آن اطلاع ندارند، پی ببرند و آن را به عنوان متولی واقعی برگزاری نمایشگاهها در سراسر کشور بشناسند. یکی دیگر از مسائل رنجآور، الگوبرداری استانها از عناوین نمایشگاههای برگزار شده در تهران است. البته نفس برگزاری نمایشگاههای مختلف در سراسر کشور نه تنها بد نیست بلکه بسیار خوب است. اما مشکل اینجاست که برگزاری یک نمایشگاه با یک عنوان واحد، در طول سال و در چند استان برای شرکتکنندگان علاقهمند به حضور در چنین نمایشگاههایی از نظر هزینه و صرف وقت آزاردهنده است. ضرورت متولیگری شرکت سهامی نمایشگاههای بینالمللی ایران که مطرح کردم، میتواند در این زمینه راهگشا باشد.
خانم پارسا: در راستای سخنان آقای پارسا، یکی از تمهیداتی که میتوان در این زمینهها اندیشید، همراهی مراکز نمایشگاهی استان و نظرخواهی آنها جهت برنامهریزی با محوریت و متولیگری شرکت سهامی نمایشگاههای بینالمللی ایران است. آنها با نظر نهاد متولی این نمایشگاهها میتوانند نمایشگاههای مورد نظر را به جهت تداخل در نمایشگاههای همنام به صورت دوسالانه یا هر 3 سال یکبار در استانهایی که توانایی اجرای آن را دارند، برگزار کنند. از این طریق میتوان تقویم نمایشگاهی کشوری را به وجود آورد. این تقویم را میتوان بر مبنای تواناییها و پتانسیل موجود در استانهای کشور و توان جذب شرکتکنندگان خارجی تهیه کرد. در واقع شرکت سهامی نمایشگاههای بینالمللی ایران نقش اجرایی و راهبردی را بر عهده بگیرد و نمایشگاههای استانی هم ضمن همکاری، دیدگاههای خود را مطرح کنند. باید دقت کرد که اگر نمایشگاه زمینه مساعدی از نظر فضا و سرویسدهی و خدماترسانی و... برای برگزاری نداشته باشد، ممکن است ضربه مهلکی به صنعت نمایشگاهی وارد شود. به ویژه آنکه در موقعیت فعلی و تمایل فعالان و سرمایهگذاران کشورهای خارجی به حضور در ایران، اگر نمایشگاهی در یک فضای غیراستاندارد یا به شکلی نامناسب برگزار شود، همه زحمات از بین میرود. به نظر من شرکت سهامی نمایشگاههای بینالمللی باید به صورت یک شرکت مادر تخصصی متولی اصلی برگزاری نمایشگاهها باشد و نقش اجرایی و راهبردی را در صنعت نمایشگاهی کشور بر عهده بگیرد.
صنعت نمایشگاهی چه ویژگیهای مهمی دارد؟
خانم پارسا: علاوه بر کمک به رشد شرکتها در زمینه تولیدات و صادرات، اقتصاد و بازرگانی کشور، جذب سرمایهگذاران داخلی و خارجی، توسعه صنعت گردشگری و شناساندن پیشرفتهای چشمگیر کشور به بازدیدکنندگان و شرکتکنندگان داخلی و خارجی، همچنین کشف استعدادهای نهفته و ایجاد اشتغال، صنعت نمایشگاهی وسیله بسیار بزرگ و کارآمدی است که درست مثل یک معدن عمل میکند و میتواند به اشتغالزایی کمک کند. با نگاه به زنجیره مشاغلی که در جریان برگزاری نمایشگاهها ایجاد شده (مثل شرکتهای برگزارکننده، غرفهساز، خدماتی، هنرمندان و طراحان، موسسات تبلیغاتی و...) به راحتی میتوان این حقیقت را دریافت. از سویی، حضور مدیران شرکتها و تولیدکنندگان مختلف نیز نشاندهنده اهمیت صنعت نمایشگاهی است. بنابراین میتوان نتیجه گرفت که هر قدر صنعت نمایشگاهی گستردهتر و فعالتر شود (البته از راه صحیح) موجبات رشد و بالندگی هر چه بیشتر صنعت، بازرگانی و اقتصاد کشور را فراهم خواهد کرد.
با توجه به تعداد زیاد نمایشگاههایی که برگزار کردهاید و پستهای مدیریتی و اجراییتان، همچنین به دلیل گستردگی و پیچیدگی صنعت نمایشگاهی، بدون شک حرفهای زیادی در این حوزه ناگفته مانده است که امیدواریم در آینده نزدیک بتوانیم از تجربیات شما در این حوزه بیشتر استفاده کنیم.
آقای پارسا: بله، سخن درباره صنعت نمایشگاهی کشور بسیار زیاد است و در این مجال کوتاه نمیتوان همه ابعاد آن را مورد توجه و بررسی قرار داد. امیدوارم فرصت دیگری به دست آید تا در این باره بیشتر صحبت کنیم.
اهم مسئولیتهای ادرای و نمایشگاهی آقای کامران پارسا
1- رئیس اداره آمار و اطلاعات بینالمللی
2- رئیس اداره نمایشگاههای ملی و استانی
3- رئیس اداره نمایشگاههای بینالمللی داخلی
همچنین:
1- عضو هیات برگزاری دومین نمایشگاه بینالمللی آسیایی 1348
2- عضو هیات برگزاری غرفه ایران در اکسپو جهانی اساکا ژاپن 1348
3- عضو هیات سهنفره برنامهریزی و طراحی نمایشگاه بینالمللی بازرگانی ایران 1351
4- مدیریت 9 دوره برگزاری نمایشگاه بینالمللی بازرگانی ایران 1352 تا 1360
5- مدیریت اداری غرفه ایران در نمایشگاه بینالمللی قاهره- مصر 1353
6- مسئول تهیه مقدمات برگزاری غرفه ایران در نمایشگاه بینالمللی کازابلانکا- مراکش 1353
7- عضو هیات سه نفره برگزاری مراسم اعطای جوایز مرکور طلا به مدیران برگزیده صنعت کشور 1354
8- طراحی و مدیریت نمایشگاه صنایع و خدمات بازرگانی در زاهدان و تبریز 1354
9- عضو هیات چهارنفره اعزامی به کشور ایتالیا برای توسعه همکاریهای بازرگانی و نمایشگاهی 1355
10- طراحی و مدیریت اجرایی نمایشگاههای صنایع و اختراعات و تولیدات کشاورزی تبریز 1355
11- طراحی و مدیریت نمایشگاه بینالمللی انرژی و پتروشیمی 1355
12- طراحی و مدیریت نمایشگاه بینالمللی پزشکی (ایرانمد) 1356
13- طراحی و مدیریت نمایشگاه آثار نوجوانان و جوانان در سمنان و زنجان 1356
14- عضو کمیته پژوهشهای نمایشگاهی 1358
15- مدیریت برگزاری نمایشگاه صنایع، اختراعات و تولیدات کشاورزی در رشت 1360
16- عضو هیات برگزاری نمایشگاه اختصاصی ایران در نمایشگاه بینالمللی ابوظبی 1363
17- عضو هیات برگزاری غرفه ایران در نمایشگاه بینالمللی لایپزیک در آلمان شرقی 1361
18- مسئول ستاد برگزاری سیزدهمین و چهاردهمین نمایشگاه بینالمللی بازرگانی تهران 1366 و 1367
19- مشاور جامعه دندانپزشکی ایران در امور نمایشگاهی و کنگرههای داخلی و خارجی 1369
20- مشارکت در ساخت سالن شماره 43 در نمایشگاه بینالمللی ایران و مدیریت نمایشگاههای برگزارشده در این سالن 1370 تا 1376
21- مشارکت در ساخت سالن شماره 44 (خلیج فارس) در نمایشگاه بینالمللی ایران و مدیریت نمایشگاههای برگزارشده در این سالن 1370 تا 1376
22- طراحی و مدیریت دو دوره نمایشگاه نفت، گاز و پتروشیمی 1375 و 1376
23- طراحی و مدیریت نمایشگاه بینالمللی صنعت حمل و نقل 1376
24- رئیس هیات مدیره شرکت مشاوران بازرگانی و نمایشگاهی پارس رسا پیام 1380
25- مدیریت ستادی دو دوره نمایشگاه صنعتی، تجاری مناطق آزاد و ویژه اقتصادی 1381 و 1383
26- مدیریت ستادی نمایشگاه بینالمللی حمل و نقل و ترانزیت 1385
27- مدیریت ستادی نمایشگاههای شهرداری تهران 1386 تا 1389
اهم مسئولیتهای اداری و نمایشگاهی خانم پارسا
1- رئیس اداره تشریفات نمایشگاههای خارجی
2- رئیس اداره همکاریهای بازرگانی
3- رئیس اداره نمایشگاههای خارجی
4- رئیس اداره نمایشگاههای ملی و استانی و مدیریت امور نمایشگاههای تخصصی صادراتی
همچنین:
1-عضو هیات برگزاری دومین نمایشگاه بینالمللی آسیایی 1348
2-عضو هیات برگزاری غرفه ایران در اکسپو جهانی اساکا ژاپن 1348
3-عضو هیات سه نفره برنامهریزی و طراحی نمایشگاه بینالمللی بازرگانی ایران 1351
4-عضو ستاد اجرایی نمایشگاه بینالمللی بازرگانی تهران 1352 تا 1369
5-مدیریت اجرایی غرفه ایران در نمایشگاه بینالمللی قاهره- مصر 1353
6-مسئول تهیه مقدمات برگزاری غرفه ایران در بیست و ششمین نمایشگاه بینالمللی کازابلانکا-مراکش 1353
7-عضو هیات سه نفره برگزاری مراسم اعطای جوایز مرکور طلا به مدیران برگزیده صنعت کشور 1354
8-عضو هیات چهار نفره اعزامی به کشور ایتالیا برای توسعه همکاریهای بازرگانی و نمایشگاهی 1355
9-عضو کمیته پژوهشهای نمایشگاهی 1358
10-مدیریت فنی و نظارتی 10 دوره نمایشگاه بینالمللی کتاب تهران و همکاری با وزارت ارشاد 1367 تا 1376
11-مدیریت نمایشگاه کار و تولید 1369
12-مدیریت 3 دوره نمایشگاه هفته دولت
13-مدیریت 6 دوره نمایشگاه دهه فجر انقلاب اسلامی 1369 تا 1374
14-مدیریت 4 دوره نمایشگاه نساجی و پوشاک 1369 تا 1372
15-مدیریت 8 دوره نمایشگاه بینالمللی بازرگانی تهران 1369 تا 1376
16-مدیریت 2 دوره نمایشگاه کتاب دانشگاه آزاد
17-مدیریت نمایشگاه اختصاصی ایران در توکیو-ژاپن 1370
18- مدیریت نمایشگاه اختصاصی ایران در دوبی-امارات 1370
19-مدیریت 6 دوره نمایشگاه صادراتی سرامیک، چینی و تزئینات سنگی 1371 تا 1376
20-مدیریت نمایشگاه بینالمللی ماشینآلات نساجی و چرم 1371
21-مدیریت غرفه ایران در نمایشگاه بینالمللی اساکا-ژاپن 1371
22-مدیریت نمایشگاه اختصاصی ایران در هلسینکی-فنلاند 1372
23-مدیریت غرفه ایران در نمایشگاه بینالمللی مانیل-فیلیپین 1372
24-مدیریت نمایشگاه اختصاصی ایران در دوحه-قطر 1372
25-مدیریت نمایشگاه بینالمللی شیلات 1372
26-مدیریت نمایشگاه بلاغ 1372
27-مدیریت نمایشگاه جلوههای اشتغال 1372
28-مدیریت 2 دوره نمایشگاه اختصاصی ایران در کوالالامپور-مالزی 1373 و 1374
29-مدیریت غرفه ایران در نمایشگاه بینالمللی دوبی-امارات 1376
30-مدیریت غرفه ایران در نمایشگاه بینالمللی اساکا-ژاپن 1375
31-مدیرعامل شرکت مشاوران بازرگانی و نمایشگاهی پارس رسا پیام 1380
32-مدیریت 3 دوره نمایشگاه صنعتی، تجاری مناطق آزاد و مناطق ویژه اقتصادی 1380، 1381 و 1383
33-مدیریت نمایشگاه بینالمللی حمل و نقل و ترانزیت 1385
34-مدیریت نمایشگاه شهرداری تهران 1386 تا 1389
دانلود با کیفیت