استانداردسازی ایرانی، شرط اتصال به جهان نمایشگاهی

عصر نمایشگاه- صنعت نمایشگاهی امروز تبدیل به یک مدل و الگو برای ارزیابی توسعه و تحول تجاری شده است. رسیدن به جایگاهی برای پیشرفت و توسعه بازار، فرهنگ سازی تجاری، تسهیل صنعتی و پایداری شبکه‌های صنعتی مهمترین رویکرد این صنعت جهانی است. از این رو شناخت الزامات، قوانین، رعایت استانداردهای بین‌المللی و اعتبار حرفه‌ای به عنوان مهمترین معیارهای رقابت برای توسعه محتوا در صنعت نمایشگاهی مطرح است.

استانداردسازی ایرانی، شرط اتصال به جهان نمایشگاهی
نسخه قابل چاپ
سه شنبه ۲۹ اسفند ۱۳۹۶ - ۱۴:۴۶:۰۰

    به گزارش پایگاه خبری «عصر نمایشگاه»، رعایت استانداردهای نمایشگاهی و الزام به اجرای درست آن حتی بدون نظارت و بررسی‌های سخت سبب خواهد شد جریان توسعه تجارت از مسیر جهانی صنعت نمایشگاهی به صورتی هماهنگ پیش برود و اعتبار خود را با به‌روزرسانی پی در پی ارتقاء دهد.  در این زمینه باید تاکید کرد که تکرار رویدادها بدون در نظر گرفتن تئوری‌های نرم افزاری و سخت افزاری و مدیریت کیفیت اجرایی که شامل مراکز برگزاری و برگزارکنندگان می‌شود، در یک جامعه کوچک نمایشگاهی می‌تواند اثرهای نامطلوبی بگذارد و حلقه بسته نمایشگاهی را به سمت و سویی ببرد که از طرف جامعه مخاطبان و مشتریان و مشارکت کنندگان آن ثباتی دیده نشود و مدام در حالت آزمون و خطا قرار بگیرد. از این رو با تصویب بخشنامه‌های پی در پی و عدم توجه و بدون در نظر گرفتن معیارهای جهانی، مخاطبان صنعت نمایشگاهی ما که سالانه هزینه‌های هنگفتی را در این حوزه صرف می‌کنند، با وجود مشاهده تفاوت‌های ساختاری و تخصصی که در رویدادهای اقصی نقاط جهان می‌بینند به این ارزیابی‌ها دست خواهند یافت که اثربخشی با معیارهای ارائه شده چه در حوزه کمیت و چه در کیفیت، با وجود ارائه آمارهای بلندپروازانه ما سعی در توجیه و ارائه فضای مناسب‌تر کرده‌ایم.
    برای رسیدن به استانداردهای جهانی و به واقع جهانی شدن و اینکه یک رویداد بین‌المللی با سایر رویدادهای جهانی تفاوتی نداشته باشد، باید خوب صنعت نمایشگاهی ایران را مورد بررسی و ارزیابی قرار دهیم، خوب استانداردهای جهانی را بشناسیم و بفهمیم، درک کنیم و بومی سازی کنیم، و از نسخه‌های متفاوت و تغییرات ناگهانی و حتی کوچک بپرهیزیم و سعی کنیم جامعه بخش خصوصی صنعت نمایشگاهی ایران را به رسمیت بشناسیم و از ورود بدون اعتبار گروه‌ها و شرکت‌های تازه وارد بپرهیزیم. تضمین اعتبار صنعت نمایشگاهی در هر نقطه از جهان بر رعایت قوانین و اجرای درست آن می‌تواند اثرگذار باشد، و می‌تواند با در نظر گرفتن توسعه ارتباطات بین‌المللی و ایجاد فرصت‌های منطقی در بخش خارجی و داخلی و ایجاد الزام برای به‌روزرسانی تبدیل به محرکی برای فرهنگ سازی عمومی جامعه صنعت نمایشگاهی شود و تثبیت رویه‌های برگزاری و مدیریت رویدادها به صورت یکپارچه (در بخش قوانین، مقررات و استانداردها)، مخاطبان بین‌المللی و داخلی هدفمندانه و با برنامه ریزی دقیق‌تری نسبت به مشارکت و قراردادهای تجاری در رویدادهای نمایشگاهی گام بردارند.
    امروز تنها توجه مدیریت در رویدادها به ارائه آمارهای افزایش کمی داخلی و خارجی منوط شده است و به دلیل عدم شفافیت در محتوای رویدادهای به اصطلاح بین‌المللی و ملی هیچ دسترسی و اطلاع رسانی وجود ندارد و این مساله از ابتدا همین‌گونه بوده است، اگرچه برخی از رویدادها توانسته‌اند در ابتدا نسبت به جمع آوری محورهای هدف مخاطبان و مشتریان و مشارکت کنندگان اقدام کنند، اما فراگیر نبوده و بر اساس مدل‌های کسب و کار تجربی پیش رفته‌اند. مجموعه قوانین و استانداردها و نظارت‌های اولیه سبب خواهد شد جایگاه دولت به عنوان ناظر جدی و اصلی بیشتر شود و البته اگر آمارها تغییر کردند و حتی توانستند پیش‌بینی توسعه یک رویداد را به خوبی ارائه کنند و در ایجاد تسهیلات و تمهیدات ویژه توانستند در ابعاد بین‌المللی نسبت مشارکت را افزایش دهند و مقصد اثرگذاری رویداد را مشاهده کنند، می‌توان گفت که مسیر تازه آغاز شده است و مدیریت رویدادها هم برای مراکز و هم برای برگزارکنندگان به یک الزام ذاتی تبدیل خواهد شد، و یک اقدام منطقی و مشخص در راستای استانداردسازی ایرانی برای رسیدن به جامعه نمایشگاهی جهانی می‌تواند تضمین کننده بقای رویدادها در یک محور بین‌المللی و مورد تایید و با اعتبار باشد.

    علی یارمحمدیان، مدیرعامل شرکت نمایشگاه‌های بین‌المللی اصفهان:

    استاندارد بودن در همه ابعاد
    اصولاً استانداردهای نمایشگاه چیست و شامل چه مواردی می‌شود؟ چه کسانی این استانداردها را دسته بندی و تدوین و یا حداقل معرفی کرده‌اند؟ چه مرجعی برای بررسی استاندارد بودن یا نبودن یک نمایشگاه وجود دارد؟ آیا نمایشگاه به عنوان یک مقوله کیفی را می‌توان با مؤلفه‌های کمی، سنجید؟ واقعیت این است که مدیران نمایشگاهی نیز پاسخ به چنین سوالاتی را نمی‌دانند و از چرایی و چگونگی استانداردهای نمایشگاهی اطلاعی ندارند. بزرگترین  و بهترین مقیاس ما در طول سال‌ها و دهه‌های گذشته برای سنجش یک نمایشگاه، مقایسه آن با نمونه‌های بین‌المللی بوده است. 
    بر اساس این مقایسه که صرفاً یک قیاس است و نه یک بررسی دقیق و علمی، می‌توان گفت استانداردهای نمایشگاهی در ایران هم از بعد فضا و استانداردهای فیزیکی عقب‌تر از دیگر کشورها است و هم از بعد استانداردهای غیر فیزیکی؛ در بحث سایت‌های نمایشگاهی در بسیاری از استان‌ها فضای فیزیکی مطابق آنچه بر اساس معیارهای بین‌المللی وجود دارد و لازمه صنعت نمایشگاهی است، در اختیار نیست. مراکز نمایشگاهی، بسیاری از امکانات لازم برای برگزاری موفق یک نمایشگاه و مطابق با نیازهای مشارکت کنندگان را در اختیار ندارند. از سوی دیگر در بسیاری موارد، شاخصه‌های رفتار مشارکت کننده و بازدیدکننده برای حضور در یک نمایشگاه، استاندارد نیست. آداب حضور در نمایشگاه از سوی این دو رکن اصلی نمایشگاه یعنی مشارکت کننده و بازدیدکننده رعایت نمی‌شود. اطلاعات حرفه‌ای و آموزش لازم در اختیار این دو قرار نمی‌گیرد و اینها همه باعث می‌شود مشارکت کننده و بازدیدکننده به خوبی از قدرت نمایشگاه و ظرفیت‌هایی که نمایشگاه می‌تواند برای او ایجاد یا فعال کند، آگاه نبوده و به همین دلیل بازخورد لازم را کسب نکند.
    این دو عامل باید در کنار هم ارتقا یافته و استاندارد شوند؛ بدین معنا که ما اگر فضای فیزیکی استاندارد و قابل قبولی در اختیار داشته باشیم، اما مشارکت کننده و بازدیدکننده ما نتواند بهره وری لازم را از نمایشگاه داشته باشد، فضای فیزیکی نمی‌تواند تضمین کننده کیفیت یک نمایشگاه باشد. همینطور اگر مشارکت کننده ما کالا و خدماتی بسیار ایده آل ارائه دهد و بازدیدکننده نیز حضوری مؤثر داشته باشد اما فضای فیزیکی ما از برخی شاخصه‌های اولیه و لازم برخوردار نباشد، نمی‌توان به نتیجه ایده آل دست یافت. به عنوان نمونه پر واضح است که فضای فیزیکی وسیع، امکانات جانبی رفاهی و خدماتی و مواردی مانند دارا بودن سالن‌های همایش و یا مذاکره از جمله امکاناتی است که فقدان آنها می‌تواند در کاهش نتیجه بخشی یک رویداد مؤثر باشد. از این رو لازم است که در کنار استانداردهای فیزیکی نمایشگاه به استانداردهای غیر فیزیکی آن نیز توجه شود و این دو در کنار هم ارتقا یابند.

     

    امیر خرم، مدیرعامل شرکت راشا دیار پارس:

    استانداردهای صنعت نمایشگاهی

    در لغت می‌توان استاندارد را هم معنی قاعده و قانون دانست؛ قاعده و قانونی که در صورت رعایت شدن، خدمات به نحو مطلوب ارائه می‌شوند و محصولات نیز به کاربردی‌ترین شکل تهیه می‌شوند. همانطور که طبق تعریف موسسه استاندارد و تحقیقات صنعتی ایران به عنوان مسئول قانونی تهیه و تدوین استانداردهای ملی ارائه شده، استاندارد تعیین و تدوین ویژگی‌های لازم در تولید یک فرآورده و انجام یک خدمت است. به صورت خلاصه می‌توان گفت که استاندارد الگویی نسبتا یکسان است برای افزایش کاربری در کنار کاهش هزینه‌ها. استفاده از الگوهای استاندارد در تمامی صنایع بسیار کاربردی بوده و نتایج مثبتی را برای تولیدکننده و مصرف کننده به همراه دارد. از آن جمله می‌توان به این موارد اشاره کرد: مدیریت بهتر منابع، کاهش هزینه‌ها و رقابت سالم برای تولیدکنندگان و دریافت محصولات و خدمات با کیفیت‌تر، قیمت مناسب‌تر و حقوق تثبیت شده مصرف کننده.
    صنعت نمایشگاهی نیز مانند سایر بخش‌های اقتصادی، استانداردهای مخصوص به خود را دارد. استانداردهایی که به مدیریت منابع، نظم در اجرای خدمات، بالا رفتن کیفیت نمایشگاه‌ها و نهایتا افزایش رضایت‌مندی مخاطبان نمایشگاه می‌انجامد. متاسفانه در صنعت نمایشگاهی حال حاضر ایران، استاندارد بیشتر به امری شعاری بدل شده تا عملیاتی. برای مثال شرکت‌هایی که قصد فعالیت در زمینه برگزاری نمایشگاه‌ها را دارند، برای به دست آوردن این مجوز باید از استانداردهای خاصی برخوردار باشند اما در مرحله اجرایی عملا قوانین و استانداردهای مشخصی وجود ندارد که کیفیت اجرای نمایشگاه را به صورت تقریبا یکسانی تضمین کند.
    در پایان می‌توان گفت، استانداردهای صنعت نمایشگاهی ایران در حد بوروکراسی باقی مانده‌اند و عدم رسیدگی به این مهم نه تنها مشکلی را حل نمی‌کند بلکه باعث عقب ماندن از رقابت در این بازار مهم و کلیدی در سطح جهان می‌شود. اگر کشور عزیز ما ایران بخواهد نمایشگاه‌هایی داشته باشد که در سطح بین‌المللی حرفی برای گفتن داشته باشند، باید هرچه سریع‌تر و جدی‌تر به موضوع استانداردسازی نمایشگاه‌ها در تمام سطوح برنامه ریزی و اجرایی بپردازد تا بتوان در افقی نسبتا طولانی به مرحله‌ای رسید که با کشورهای شماره یک صنعت نمایشگاهی رقابت کرد.

     

    علیرضا آموخته، مدیرعامل شرکت نمایشگاهی سایا نمای پارسیان:

    نمایشگاه، برآیند استانداردهای کشور

    ماه گذشته ایران اسلامی شاهد یکی از تلخ ترین وقایع طبیعی و داغدار شدن هموطنان و خسارات فراوان در استان کرمانشاه و بالاخص شهر سر پل ذهاب بود. ضمن ابراز همدردی با هموطنان ضایعه دیده کرمانشاهی و سپاس از مهر تمامی مردم عزیز که در کنار دستگاه‌های مسئول تلاش نمودند تا بلکه بخشی از این مصیبت التیام یابد، شاید یکی از مهمترین مسائل و کانون توجهات مردمی و دولتی در این حادثه، بحث نبود استانداردهای لازم و توجه به این ضوابط، بالاخص در ساختمان سازی بوده است.
    ساختمان‌ها، صنایع غذایی، دارویی، خودرو، هواپیما، بهداشت و درمان،کارخانجات و معادن و... نمونه‌ای از این موارد است که بی توجهی به استانداردهای لازم می‌تواند فجایع غیرقابل جبران را رقم بزند.
    توجه به استاندارد و لزوم دارا بودن حداقل معیارهای کیفیتی در تمامی مسائل جزیی و شخصی هم مهم به ‌شمار می‌رود. در اصل استاندارد مجموعه‌ای از آزمایش‌ها و مطالعات گذشته برای نتیجه گیری و استفاده در آینده است. متاسفانه در هنگام بروز واقعه متوجه عدم رعایت آزمایش‌ها و مطالعات و بهره گیری نکردن از تجربه دیگران می‌شویم.
    صنعت نمایشگاهی و یا نمایشگاه نیز همانند سایر مشاغل و صنایع و البته دارا بودن وجوه گسترده اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی نیازمند تدوین و رعایت سلسله مقررات و اصولی است که علاوه بر هماهنگی تمامی فعالیت‌ها در چارچوب‌های تدوین شده، متناسب با شرایط و تحولات اجتماعی و اقتصادی به روز و به‌هنگام گردد. طبیعی است به لحاظ ساختار بین‌المللی و پیشرو بودن و موفق بودن برخی کشورها در این امر، ضروری است یکسان سازی، شبیه سازی و بومی سازی مجموعه قوانین و الزامات جاری در جهان در کشور ما نیز پیاده سازی شود. هرچند تاکنون نیز این امر در برنامه ریزی و اجرا، الگوسازی شده با این حال نیازمند بازنگری جدی است. استاندارد یک نمایشگاه فی نفسه به دلیل ارتباط با عملکرد استانداردهای مجموعه‌های مختلف همانند حمل و نقل، اقامت و هتلداری، پذیرایی و غذا، امکانات و تجهیزات نمایشگاهی، ارتباطات و فناوری و... می‌تواند رشد و یا تنزل کند. به نوعی صنعت نمایشگاه نشان دهنده برآیند جمعی استانداردهای موجود آن کشور تلقی می‌گردد که در زمان و مکان مشخص به معرض نمایش گذاشته می‌شود. تعدد مراکز نمایشگاهی و پراکندگی آنها، جانمایی مکانی این سایت‌ها، ساختمان‌ها و سازه‌هایی با کاربری‌های غیرنمایشگاهی، تجهیزات و امکانات، مدیران و پرسنل غیرنمایشگاهی، سیستم حمل و نقل و... از جمله فاکتورهای مهم است که بر ارتقاء سطح کیفی و استاندارد مطلوب موثر است.
    تقویت سیستم آموزشی همسو با سرفصل‌های جهان، بهره گیری از ظرفیت‌های موجود مالی و اقتصادی جهت نوسازی و بازسازی زیرساخت‌ها، رتبه بندی سایت‌های داخلی، ایجاد ارتباطات سازنده با شرکت‌ها و سایت‌های خارجی با هدف رشد صنعت نمایشگاهی کشور، لزوم توجه به نیروی انسانی دانش آموخته و با تجربه این صنعت و دوری از ورود افراد غیرمتخصص از جمله اقداماتی است که می‌تواند صنعت نمایشگاهی کشور را در مسیر کسب استانداردهای لازم و جهانی قرار دهد.

     

    مجتبی راد، کارشناس ارتباطات و امور بین‌الملل:

    استانداردهای نمایشگاهی ایران در همکاری های بین المللی ارتقاء و توسعه می یابد

    سطح کیفی تدوین، اجرا و رعایت استانداردها در صنعت نمایشگاهی کشور در دو بخش سخت افزاری و نرم افزاری قابل دسته بندی و ارزیابی است.
    بخش سخت افزاری شامل زیرساخت های نمایشگاهی کشور اعم از مراکز میزبانی از نمایشگاه ها، امکانات موجود در این مراکز و سیستم های غرفه سازی است و بخش نرم افزاری، فرآیندهای انتخاب و رتبه بندی مجریان، رتبه بندی غرفه سازان، رتبه بندی نمایشگاه ها، فرآیندها و تاکتیک‌های مدیریت رویداد را شامل می‌شود.
    تعریف استانداردهای صنعت نمایشگاهی ایران به طور غالب با اقتباس از استانداردهای بین‌المللی و آنچه در کشورهای صاحب نام این صنعت انجام پذیرفته، میسر و بخش باقی مانده آن نیز با توجه به فرهنگ اسلامی-  ایرانی ما و موازین آن تعریف پذیر است.
    در دو دهه اخیر که صنعت نمایشگاهی ما در مسیر بلوغ خود گام برداشته، شاهد ایجاد یا توسعه مراکز نمایشگاهی با نیم نگاهی به معیارهای قابل پذیرش بوده ایم و مراکز نمایشگاهی اولویت اول تا سوم کشور، به فراخور اهمیت رویدادهایی که در آنها برپا می‌شود در تلاش برای رفع نیازهای متناسب با رویدادهای خود بوده‌اند و در یک ارزیابی کلی می‌توان اشعار داشت که روند رو به جلو در ایجاد ساختارهای فیزیکی مراکز نمایشگاهی کشور را شاهد بوده‌ایم. هر چند فارغ از سطح بندی مراکز نمایشگاهی داخل کشور، تمامی آنها فاصله معین و البته متفاوتی برای تبدیل شدن به پایگاه‌های طراز اول بین‌المللی دارند.
    حداقل این فاصله در مرکز نمایشگاه‌های بین‌المللی تهران و بعد از آن در تبریز و مشهد قابل مشاهده است و مرکز نمایشگاهی شهر آفتاب با طرح‌های در دست اجرا در آینده نزدیک و طی سه تا 5 سال آتی به محلی قابل اعتنا برای میزبانی از رویدادهای بین ‌المللی مبدل خواهد شد.
    ایجاد مراکز نمایشگاهی جدید در شهرهای اصفهان، قم و توسعه مراکز اراک، گرگان، کرمان، انزلی و شیراز، توزیع متوازن مراکز مورد نیاز در سطح کشورمان را به بار نشانده است. البته ایجاد مرکز نمایشگاه های بین‌المللی البرز با توجه به موقعیت آن از جنبه‌های مختلف و جمعیت بیش از 3 میلیون نفری آن، از دیگر اتفاقات پیش‌روی بخش سخت افزاری صنعت نمایشگاهی کشور است که در صورت اجرای دقیق آن، می تواند نگاه‌های داخلی و خارجی را در سال‌های آینده به خود معطوف دارد.
    ایجاد انجمن های تخصصی صنعت نمایشگاهی، چه انجمن مجریان و چه انجمن غرفه سازان، تدوین استانداردهای مرتبط را اجتناب ناپذیر کرده و با تحولات سال‌های اخیر نیز باید فرآیند تدوین و اصلاح این استانداردها را در مسیر رشد مثبت، ارزیابی کرد.
    فرآیندهای مدیریت رویداد که بیشتر مرتبط با فعالیت مجریان نمایشگاهی است، به فراخور توان واقعی و فرصت‌های قرار گرفته در اختیار مجریان، بر اساس نمایشگاه‌های اجرا شده، قابل سطح بندی و ارزیابی است. توجه به نگاه حرفه‌ای در مدیریت رویداد و برگزاری نمایشگاه‌ها، توسعه منابع انسانی و همچنین ارتقاء علمی استانداردهای برگزاری را در پی خواهد داشت که خوشبختانه در این مسیر نیز شاهد شکوفایی و گذر از دوران طفولیت در این بخش از صنعت نمایشگاهی ایران هستیم.
    در فرآیند انتخاب مجری نیز با دو یا سه گونه متفاوت و اجرایی شده در کشور مواجه هستیم که شامل واگذاری براساس سوابق، واگذاری از طریق مزایده و صدور مجوز براساس پیشنهاد عنوان جدید می‌باشد که این گوناگونی به نوعی مزیت به شمار می‌رود با این حال جامعیت هر سه نوع، مورد نقد و نیازمند تحول است. عضویت در انجمن‌های داخلی و مقبولیت در انجمن و اتحادیه‌های بین‌المللی در مراتب اعلی‌تر، مجریان نمایشگاهی ما را در مسیر توسعه قرارداده است.
    امیدواری و انتظار واقعی آن است که چه در حوزه سخت افزاری یعنی امکانات مراکز نمایشگاهی و چه در حوزه نرم افزاری نظیر تدوین و نظارت بر اجرای استانداردها، وفق اصول علمی و معیارهای تجربه شده بین‌المللی، حرکتی دقیق و حساب شده داشته باشیم.
    آنچه جهش ما در صنعت نمایشگاهی کشور در دوره بلوغ را رقم می‌زند، توسعه همکاری‌های بین‌المللی مراکز نمایشگاهی، مجریان نمایشگاهی و شرکت‌های دخیل در صنعت نمایشگاهی از جمله در بخش‌های غرفه سازی، تشریفات، پشتیبانی و... است و نکته‌ای که از آن نباید غافل بود، ایجاد و توسعه مراکز آموزش تخصصی نیروهای آموزشی مورد نیاز صنعت نمایشگاهی است که هنوز در این بخش کارنامه قابل قبولی نداریم و برگزاری اولین نمایشگاه خدمات نمایشگاهی در شیراز را باید به فال نیک گرفت.

     

    مصطفی حمیدیان، مدیرعامل شرکت نمایشگاهی پارس اکسون شایان:

    صنعت نمایشگاهی، صنعتی بدون استانداردهای تعریف شده

    امروزه با توجه به توسعه صنعت نمایشگاهی و توجه بیش از پیش به این صنعت لازم است متولیان امر اعم از سایت داران، مجریان نمایشگاهی، غرفه سازان و سایر مشاغل و صنایع وابسته استانداردهایی را برای این صنعت تعریف و رعایت نمایند‌.
    امروزه در ایران با وجود برگزاری بیش از 600 عنوان نمایشگاه تخصصی در سطح کشور شاید با نگاهی خوشبینانه بتوان به تعداد انگشت‌های دست نمایشگاه‌هایی با استانداردهای بین‌المللی پیدا کرد‌. نمایشگاه‌هایی با استانداردهای جهانی که شامل  فضای مناسب اعم از مکان جغرافیایی، پارکینگ کافی، ارتفاع مناسب سقف، نور پردازی و سیستم گرمایش و سرمایش و تهویه مطبوع، کف سازی مناسب، غرفه آرایی در خور توجه، بازدیدکنندگان تخصصی، ریجستری بازدیدکنندگان، مولتی مدیا نمایشگاهی و مجریان تخصصی و حتی مشارکت کنندگان مرتبط با موضوع و... باشند، کمتر یافت می‌شود.
    حال برای رسیدن به استانداردهای نمایشگاهی و دستیابی به جایگاه واقعی ایران در صنعت نمایشگاهی منطقه و جهان که البته راه بسیار طولانی و دشواری را در پیش داریم، باید از تعریف استاندارد، پیاده سازی و اجرای آن شروع کنیم‌.
    در رسته سایت داران باید از بهینه سازی سایت‌ها آغاز کرد. بعضا مشاهده شده که سایت نمایشگاهی در برخی استان‌ها، سوله‌های انبار متروکه‌ای است که به امر نمایشگاه اختصاص یافته و فاقد حداقل‌های استاندارد یک سایت اعم از ارتفاع، نور، تهویه و  پارکینگ و دسترسی مناسب است. در ادامه، قیمت گذاری غیرمنطقی و در برخی موارد، بعضی عناوین نمایشگاهی است و در نهایت برون سپاری و انتخاب مجریان توانمند به عنوان اصلی‌ترین راهکار بهبود استانداردهای نمایشگاهی است.
    در رسته مجریان، خوشبختانه با رتبه بندی صورت گرفته در سازمان‌های صمت برای مجریان نمایشگاه، شاهد بهبود کیفیت استانداردها هستیم که البته الزام قانونی برای سایت داران در راستای برون سپاری نمایشگاه به مجریان دارای رتبه به صورت جدی وجود ندارد‌.
    مجریان نمایشگاهی با توجه به قیمت گذاری نمایشگاه‌ها توسط سایت داران و البته تقاضای موجود در بازار برای حضور در نمایشگاه‌ها در بسیاری موارد دستشان بسته است و توان استانداردسازی و هزینه کردن را ندارند، با این حال در این بخش می‌توان به راه اندازی وبسایت‌های ویژه هر عنوان نمایشگاهی برای اطلاع رسانی و جذب مشارکت کننده و در نهایت پذیرش و ثبت نام از بازدیدکنندگان تخصصی اشاره کرد، البته چند زبانه بودن وبسایت را نباید نادیده گرفت‌.
    همچنین پذیرش مشارکت کنندگان مرتبط با عنوان و موضوع نمایشگاهی و عدم واگذاری غرفه به اصناف متفرقه اعم از رفاهی و سوغات و هدایا و... از جمله اساسی‌ترین استانداردهای نمایشگاهی است که متاسفانه با توجه به فشار مالی که بر روی مجریان وجود دارد، ناچار به این کار می‌شوند‌.
    تامین تجهیزات و امکانات متناسب اعم از موکت سالم و تمیز، غرفه‌های پیش ساخته و سالم، تبلیغات محیطی قبل و حین برگزاری نمایشگاه، مولتی مدیا مناسب، نظافت و حراست نمایشگاه، ریجستری و جمع آوری آمار بازدیدکنندگان، بیمه‌های حوادث و آتش سوزی و سایر مواردی که از فرصت خارج است، می‌تواند به عنوان استانداردهایی مطرح باشند که مجریان نمایشگاهی باید رعایت کنند.
    در بخش مربوط به غرفه سازان نیز می‌توان به به‌روزرسانی طراحی غرفه و ایده پردازی در این بخش اشاره کرد. همچنین می‌توان به بهبود کیفیت مصالح و تامین لوازم سالم برای غرفه‌ها و رنگ آمیزی متناسب با موضوع عنوان نمایشگاهی و رعایت رنگ سازمانی مشارکت کنندگان اشاره نمود‌.
    در نهایت متولی اصلی برای تعریف و پیاده سازی و اجرای استانداردهای لازم در بخش‌های مختلف صنعت نمایشگاهی، وزارت صنعت، معدن و تجارت و البته به صورت ویژه سازمان توسعه تجارت است که باید اقدامات لازم برای این امر را تدارک و اجرا کنند.

     

    مهرداد ابراهیمی، مدیرعامل شرکت نمایشگاه‌های بین‌المللی بوشهر:

    استانداردها؛ کنترل گر فرآیند برگزاری نمایشگاه

    فرآیند برگزاری نمایشگاه همانند هر فرآیند دیگر شامل ورودی، کنترل گر، مکانیسم و خروجی است. تمرکز من در این یادداشت بیشتر بر روی کنترل گر است. نقش کنترل گر در یک فرآیند، ایجاد چارچوب و حدودی است که ورودی های ما را وادار کند تا در محدوده ایجاد شده کار کنند. یکی از این کنترل گر ها، استاندارد است و اگر نگاهی فرآیندی داشته باشیم، به اهمیت آنها در هر بخش بیشتر پی می بریم. قطعا هر صنعتی برای خود استانداردها و ضوابطی دارد و صنعت پیشرو نمایشگاه نیز از این قاعده مستثنی نیست. در دنیا شاهد توجه سرمایه داران به این صنعت کهن برای ارتقا و قاعده مند کردن آن با تعریف ضوابط مشخص هستیم. انجمن جهانی صنعت نمایشگاهی (UFI) که به عنوان فراگیرترین اتحادیه نمایشگاهی به تدوین قوانین و روش های برگزاری نمایشگاه می پردازد، از معتبرترین مراجع ما برای دریافت استانداردهاست. هر نمایشگاهی که بتواند استاندارد یوفی را دریافت کند، مشارکت کنندگان خارجی اطمینان پیدا می کنند این نمایشگاه از استانداردها و امکانات مشخصی برخوردار بوده و بر همین اساس راحت تر تصمیم می گیرند که شرکت کنند. خوشبختانه تعدادی، هرچند اندک، از استان های کشور توانسته اند این تاییدیه را از یوفی دریافت کنند و شرکت نمایشگاه های بین المللی استان بوشهر یکی از این استان هاست.
    مستحضرید که موقعیت استراتژیک ایران در دنیا توجه بسیاری از کشورها را به خود جلب کرده و ما می توانیم از این توجه در جهت بهبود شرایط و رشد خود استفاده کنیم. به نظر بنده و دیگر اهالی صنعت نمایشگاهی، ابزار نمایشگاه می تواند ابزاری قوی در راستای جذب این کشش ها و توسعه ارتباطات باشد. اما حلقه گمشده بین نمایشگاه و جذب مخاطبان موثر، چگونگی استفاده از استانداردهای این صنعت است. با نگاهی به محتوای نمایشگاه های بین المللی برگزار شده در کشور می بینیم که از لحاظ تنوع موضوعی و کاربردی کمبودی نداریم اما بخش عمده کمبود ما به لحاظ کیفیت است، کیفیتی که نشان از بی توجهی به استانداردها دارد. زیرساخت ها، فرهنگ پذیرش توریست و سرمایه گذار، بی ثباتی اقتصادی، همه و همه بر دور شدن ما از استانداردها تاثیرگذار است. هرچه تلاش کنیم خود را به استانداردهای جهانی نزدیک کنیم، دستیابی ما به بازار جهانی از طریق نمایشگاه آسان تر می شود.
    در نهایت در پاسخ به این سوال که «آیا صنعت نمایشگاهی ایران از استانداردهای لازم برای تبدیل شدن به یک صنعت واقعی برخوردار است؟» باید بگویم که پتانسیل های کشور ایران برای تبدیل صنعت نمایشگاهی خود به یک صنعت واقعی بی شمار است اما این صنعت هنوز به استانداردهای لازم دست نیافته است و همانطور که پیش از این نیز عرض کردم، نبود یک چشم انداز واقعی و برنامه مدون، همه سایت های نمایشگاهی را تهدید می کند و بیم آن است که نمایشگاه از یک «صنعت» فاصله گرفته و به یک «بنگاه تجاری» تبدیل شود.

     

    علی محتشم امیری، مدیرعامل هلدینگ بین‌المللی میلاد نور:

    استانداردسازی جایگزینی برای ضوابط نمایشگاهی

    برگزاری رویدادهای تخصصی و بین‌المللی بر اساس یک محور و چارچوب مشخص توانسته‌اند به مرحله بلوغ و توسعه برسند. از طرفی اجرای درست روند برگزاری رویدادها برای افزایش خدمات و کیفیت نمایشگاهی به عنوان یک مزیت در افزایش مخاطبان بدون شک موثر بودند.
    مزیت‌های صنعت نمایشگاهی با بهره مندی از تسهیلات و خدمات ارائه شده به عنوان تضمین برگزاری، هم برای مشارکت کنندگان و هم برای بازدیدکنندگان بالقوه به یک هدف جهت تسهیل حضور و افزایش دسترسی مخاطبان تبدیل شده است.
    اگر مهندسی شده به رویدادهای نمایشگاهی توجه کنیم، یک محور اساسی برای بهره گیری منظم و فراگیر سبب دستیابی رویدادها به موفقیت‌های بین‌المللی شده است. تنها یک رویداد اثر موضعی ندارد بلکه فراتر از آن، حضور و مشارکت مخاطبان جهانی که برای حضور در بازارهای جدید و ارائه خدمات با تکنولوژی بهتر آماده‌اند نیز فرصتی برابر ایجاد می‌کند و علاوه بر اثرات اقتصادی برای یک رویداد، یک صنعت را نیز تحت تاثیر قرار می‌دهد و شرکت‌ها و حتی مشتریان آن نسبت به حضور و مشارکت در نمایشگاه‌ها اقدامات گسترده‌تری را پیش‌بینی می‌کنند و انجام می‌دهند.
    محور مورد توجه نمایشگاه‌های تخصصی، استفاده از معیارها و اقداماتی است که از پیش برای تمام جامعه نمایشگاهی طراحی شده است، که البته می‌توان از آن به عنوان استانداردهای نمایشگاهی یاد کرد که در تمامی زیرمجموعه‌ها و ارکان رویدادها شامل مراکز نمایشگاهی، برگزار کنندگان و مجریان خدمات و تجهیزات نمایشگاهی تعریف شده است.
    این در حالی است که امروز به دلیل نبود تعریف جامع و مورد تایید و تاکید برای ایجاد شاکله صنعت نمایشگاهی ایران به عنوان استانداردهای نمایشگاهی، بیشتر ضابطه‌ها و به نوعی تنوع ضابطه‌ها و دستورالعمل‌ها جایگزین استاندارد واقعی نمایشگاهی شده‌اند.
    این مساله با توجه به یک تغییر ناگهانی و یا یک تصمیم گیری بر اساس شرایط موجود قابل تغییر بوده و در آینده یک رویداد بین‌المللی اثرات ناگهانی گذاشته و مشتریان، مشارکت کنندگان را نسبت به این تغییرات حساس کرده و سبب وارد نمودن آسیب‌های جدی می‌شود.
    در صورتی که استانداردهای نمایشگاهی تعریف شوند و جایگزین دستورالعمل‌های متفاوت و ضوابط متنوع شوند، می‌توان امیدوار بود که هم مرجع نظارت و هم مجری رویداد و حتی مراکز نمایشگاهی از یک محور مشخص و مورد تایید تبعیت کنند. حتی تکلیف مشارکت کنندگان و بازدیدکنندگان و حقوق مختلف این گروه‌ها نیز به طور مشخص دیده خواهد شد و همه ارکان صنعت نمایشگاهی از یک جایگاه واحد و مشخص برخوردار
    خواهند بود.
    این رویکرد در صورت اجرایی شدن می‌تواند اثرات مثبتی در داخل کشور و حتی مشارکت کنندگان بین‌المللی داشته باشد و امنیت برگزاری یک رویداد نیز با تغییر متغیرهای نمایشگاهی، در نوع مشارکت و کیفیت حضور آنها تامین شده و همچنین افزایش می‌یابد.
    اقدامات انجام شده در راستای اجرای استانداردسازی صنعت نمایشگاهی ایران به عنوان نخستین گام برای ثبات در صنعت نمایشگاهی تضمین کننده افقی خواهد بود جهت اینکه رویدادهای بین‌المللی ایران به عنوان کشتی نجات توسعه تجارت در داخل و افزایش رقابت پذیری عمل کنند و حداقل به عنوان یک مرجع مورد تایید و با ثبات در منطقه خاورمیانه از آنها یاد شود.

    برچسب ها
    پورسعیدخلیلی
    پربازدیدترین های ۲ روز گذشته
      پربازدیدترین های هفته
        دکه مطبوعات
        • نمایشگاه پاییز ۱۴۰۲
        • نمایشگاه ۴۷
        • نمایشگاه ۴۶
        • شماره ۳۷
        • نمایشگاه
        • ماهنامه نمایشگاه
        • شماره ۳۱ ماهنامه
        • ماهنامه
        • ماهنامه
        آخرین بروزرسانی ۵ ماه پیش
        آرشیو
        آخرین اخبار

        دانلود با کیفیت