عصر نمایشگاه- اسدالله عسگر اولادی از برجستهترین تجار ایرانی، معروفترین صادرکننده خشکبار ایران، عضو اتاق بازرگانی و صنایع و معادن ایران در تمام دوران پس از انقلاب، رئیس پیشین اتاق بازرگانی ایران و روسیه و ریاست کنونی اتاق بازرگانی و صنایع ایران و چین و به راستی پیر تجارت ایران است. وی از سال ۱۳۳۶که شرکت بازرگانی خود را را دایر کرده تا به امروز با پشتکار و انرژی تمام نشدنی مشغول فعالیت در حوزه صادرات است.
به گزارش پایگاه خبری «عصر نمایشگاه»، در این مطلب درباره دیدگاه او نسبت به صنعت نمایشگاهی گفتگویی داشتیم که در ادامه می خوانید.
***
نظر شما درباره اهمیت و جایگاه صنعت نمایشگاهی در رشد و توسعه اقتصادی کشور چیست؟
نمایشگـــــــــــــــــــــــــاه محل بروز و ظهور توانمندی های فعالین اقتصادی و کار آفرینان کشورهاست. و بهترین محل معرفی توانمندی ها و محصولات و بازاریابی محصولات است. به نظر من 50 درصد فعالیت هر فعال اقتصادی بستگی به حضور در نمایشگاه ها دارد. درباره نمایشگاه های خارجی نیز یک فعال اقتصادی ، تولید کننده و کار آفرین در فضای کسب و کار خود نیاز دارد که طرف های زیادی را درکشورهای مختلف دنیا و در شهر های مختلف بشناسد. دو وسیله برای این کار وجود دارد . یکی اعزام هیئت و دیگری حضور در نمایشگاه است. به نظر من حضور در نمایشگاه عمده ترین کاری است که یک کارآفرین یک تولید کننده و یک تاجر که در فضای کسب و کار فعالیت دارد می تواند انجام دهد. با رفتن به نمایشگاه می تواند ضمن ارائه محصولات خود ارتباطات گسترده را ایجاد کند خریدار و یا فروشنده و نماینده پیدا کند. پس نمایشگاه یکی از ضروریات فضای کسب و کار هر کشوری است و سمبل نمادین اقتصاد یک کشور است. اقتصاد یک کشور به همین نمایشگاهها بستگی دارد. وقتیکه میگویند کشوری ازلحاظ اقتصاد با جهان قابلمقایسه است، چند نکته دارد. یکی اینکه چند نمایشگاه دارد و هرکدام چگونه برگزار میشوند.
آیا شما در نمایشگاه های خارجی صنعت خشکبار حضور پیدا می کنید؟
بله من سالهای زیادی است از 30 سال پیش و دوران جوانی در نمایشگاه های صنعت غذایی حضور پیدا میکنم و با مشریان خودم تجدید دیدار و ملاقات می کنم. مثلا نمایشگاه های گلفود دبی ، آنوگا کلن آلمان ، سیال فرانسه ، آلیمنتاریا اسپانیا ، ورلد فود مسکو، نمایشگاه اورومچی در چین ، سیال شنگهای و نمایشگاه مواد غذایی هنک کنگ از مهم ترین نمایشگاه هایی این صنعت است که ما تلاش می کنیم در انها حضور داشته باشیم. همچنین یک سازمان بینالمللی به نام INC یا شورای بینالمللی خشکبار وجود دارد که هر سال در یکی از کشورهای تولید کننده گنگره ای برگزار می کند. و امسال این کنگره در جنوب اسپانیا برگزار شد. این کنگره فقط در زمینه خشکبار فعالیت می کند و 10 قلم خشکبار اصلی را شامل میشود.
نقاط ضعف و قوت صنعت نمایشگاهی کشور را چطور ارزیابی می کنید؟
نقطه قوت صنعت نمایشگاهی به نظرم این است که می تواند فعالین صنایع مختلف اعم از تولید کنندگان و مصرف کنندگان را به خوبی دور هم جمع کند و به نظرم نقطه ضعف این صنعت فرسودگی ساختمان های نمایشگاه بینالمللی تهران است. از دیگر نقاط ضعف نمایشگاه در ایران این است که بازدید ها اختصاصی نیست به عبارتی تخصصی نبودن. یک نمایشگاه، اگر مرکز تفریح باشد، مردم اشانتیون میگیرند، بچههایشان را میآورند، درصورتیکه نمایشگاه برای این کار نیست. باید نمایشگاه تخصصیتر بشود. نمایشگاه برای گردش نیست. در دنیا معمولاً یک روز از نمایشگاه را به گردش اختصاص میدهند اما چهار یا پنج روز آن فقط برای بازدید کننده متخصص است. ضعف دیگر تبلیغات است. معمولاً ما برای نمایشگاه زیاد تبلیغات نداریم. باید از چند روز قبل، در رادیوتلویزیون یا روزنامهها برای تبلیغ نمایشگاه آگهی بدهند و تبلیغ کنند که چه چیزی در نمایشگاه وجود دارد سپس از مردم دعوت کنند. به نظرم اینها نقاط ضعف صنعت نمایشگاهی در ایران است.
اشاره شما به نمایشگاههایی بود که ورود تنها برای بازدید کننده تخصصی و تجار امکانپذیر است.
بله، باید رشته خاصی داشته باشید. همه نمی توانند وارد بشوند. افرادی که از صادرات و واردات چیزی نمیدانند به چه علت باید از این نمایشگاه دیدن کنند؟ من قصد دارم بازاریابی کنم اما باز دست همسر و فرزند کوچکم را میگیرم تا برای تفریح به نمایشگاه بروم. این ضعف است. و آن نمایشگاههایی هم که شهربازی در درون خودشان دارند، درواقع شهربازی کنار مجموعه است و نه وسط آن. اگر وسط محیط شهربازی باشد دیگر اسم آن شهربازی است و نه نمایشگاه.
حاجآقا برای حضور در نمایشگاه های مختلف خارجی برنامه ریزی می کنید؟
بله. من از یک هفته قبل، اگر غرفه داشته باشم به طرفی که با وی قرار دارم میگویم کجا غرفه دارم. اگر هم غرفه نداشته باشم به وی میگویم که کجا می توانیم یکدیگر را ملاقات کنیم. فروشنده میآید سر قرار ملاقات، بحث میکنیم، صحبت میکنیم و برنامه میچینیم. این کار را برای همه نمایشگاهها انجام میدهم. اصلا من نمایشگاه را با همین هدف میروم. من نمایشگاه میروم تا طرف مقابلم را ملاقات کنم. نمایشگاه نمیروم تا کالا ببینیم، چراکه کالا را خودم ارائه میکنم. اگر هم خودم کالای جدیدی داشته باشم، با خودم نمونه و کاتالوگهایش را میبرم تا ارائه کنم. این کار را از 35 تا 40 سال پیش تاکنون انجام میدهم. منبعد از انقلاب، تمام نمایشگاهها را شرکت کردهام. قبل از انقلاب هم تمام نمایشگاهها را میرفتم.
شاید در ابتدا به نظر برسد تاجری مانند شما اصلا به نمایشگاه نیاز ندارد.
اگر بخواهم کار کنم به نمایشگاه نیاز دارم، اگر بخواهم استراحت کنم نه. 63 سال است که صادرکننده خشکبار هستم. در این 63 سال به سلطان خشکبار مشهور شدم. شرکت من 1336 ثبتشده است، الان که 1397 هستیم یعنی 62 سال قبل. من جوان قدیم هستم. هرروز سال 8:30 از خانه بیرون میآیم، دو ساعت اینجا هستم، دو ساعت یک اتاق دیگر و دو ساعت دیگر جای دیگر. البته من خیلی هم به مشتری جدید نیاز ندارم. هر شب تا ساعت 11 با ایمیل کار میکنم و با مشتریها در ارتباط هستم ، چون ساعت 11 تا 11:30 یا 12 شب به استخر میروم. الان بیشتر کارهای دیگرم را کم کردهام و تنها با پسته کار میکنم و میفروشم.
درباره نمایشگاهها وکنگره های اختصاصی خشکبار بفرمایید.
یک کنگره بادام در اسپانیا است که هرسال برگزار میشود. یک سالن از آن تنها خشکبار بوده که بیشتر مغر بادام و زیتون است. نمایشگاه اختصاصی خشکبار زیاد است. چون خشکبار در سال 15 میلیارد دلار مبادله دارد که مال ایران تنها 1.500 تا 2 میلیارد دلار است. اما کشورهای دیگر مثل آمریکا، فقط 1 میلیون تن بادام دارد، 5 میلیون تن بادامزمینی دارد.
حاجآقا توصیه شما به شرکتهای جوانی که قصد حضور در نمایشگاههای خارجی دارند چیست؟
اول که میگویم حتما حضور پیدا کنید. در آنجا هم سعی کنند افرادی را مرتبط با رشته خودشان پیدا کنند. در هر رشتهای که هستند، سعی کنند طرفهای ذینفع را پیدا کنند تا بتوانند بعداً با آنها مکاتبه کنند. حضور در نمایشگاه فقط برای دورهای چند روزه است که بعدازآن پیگیری میخواهد. این خیلی مهم است. پیگیری و رفتن و دیدن. باید رفت و بازدید کرد. من خودم هر مشتری جدیدی که برایم میآید، پیگیری میکنم تا ببینم کیست؟ چند شعبه دارد؟ آیا واقعاً انبار دارد؟ یا سوپرمارکت دارد؟ اگر واقعاً دفتر و حسابدار داشته باشد من با آنها کار میکنم. حضور در نمایشگاه شناخت افرادی است که با آنها ملاقات میکند.
بازگشت تحریم ها و نگرانیهایی مجددی که ایجاد شده ، این نگرانیها را چگونه ارزیابی میکنید؟
نگران هستیم. نمیشود که نباشیم. اگر اروپاییها بدقولی کنند نگرانی شدید است اما اگر نکنند می توانیم از این نگرانی عبور کنیم. الان بانکهای آمریکا با ما کار نمیکنند. بانکهای اروپا با ما کار کنند ما از این دشواری ها عبور کردهایم و الا شکستخوردهایم. اینکه چین و روسیه به آقای رئیسجمهور قول همکاری دادهاند خوب است. اما ما حضور ناظر گروه هشت هستیم. چندین سال است که آنجا هستیم ولی هنوز عضویتمان را قبول نکردهاند.یعنی ما از قرقیزستان کمتر هستیم؟ قرقیزستان، قزاقستان و افغانستان عضو هستند اما ما نیستیم. اینها چیزهایی هستند که ما را نگران میکند. چرا میگویند ما همهچیز را حل میکنند اما هنوز عضویت ما را قبول نمیکنند؟ من یک انتقاد هم دارم. داد میزنند بخش خصوصی، بخش خصوصی اما هیچکس بخش خصوصی را همراهی نمیکند. اینها هستند که ما را نگران میکنند. ما از خودمان میترسیم چراکه ما خودمان را تحریم کردهایم. من در چین ارتباطاتم بیشتر از خیلی افراد است، آیا به من احترام میگذارند؟ چرا مدام می گوید بخش خصوصی؟ اینجاست که ما گلهداریم. من معتقدم که رئیسجمهور و معاون اول هر وقت هرجایی میروند باید افرادی را با خودشان ببرند. مثلا اگر چین میروند من را با خودشان ببرند. یا مثلا ایتالیا میروند، رئیس اتاق ایتالیا را ببرند. یا روسیه که میروند رئیس اتاق روسیه را ببرند. این مهم است. الان ما در گروه 8 ناظر هستیم . من اگر آنجا بروم وادارشان میکنم که عضویت ما را قبول کنند. چون من ارتباطات بیشتری آنجا دارم. من از پوتین مدال دارم. چرا این مدال را گرفتهام؟ چون رفتم و با وی حرف زدم، توضیح دادم. من 50 سال است که با روسیه کار میکنم. اینها هستند که اهمیت دارند. من رفتم روسیه، آقای وزیر داراییمان میخواستند ساعت 6 یا 7 با وزیر دارایی روسیه ملاقات کنند. من گفتم که قبل از شما آنجا هستم. چون تمام دروازهها برای من باز است. وزیر روسیه بیشتر به من احترام گذاشت چون این مدال برای آنها اهمیت دارد و من 50 سال است که با آن کار میکنم. یا مثلا من یک مدال دارم از CCIP چین. البته مدال نیست، حکم است. حکمی که 20 سال پیش گرفتم. من برای چین زحمت کشیدم تا امروز کارمان با چین درست باشد.
و مطلب پایانی.
نکته ای را درباره برگزاری نمایشگاهها می خواهم بگویم. به نظر من برای برگزاری نمایشگا ه ها باید گروه ویژهای برای صدور مجوز برگزاری نمایشگاهها دایر بشود و مهم است که اتاق ایران در آن حضورداشته باشد. اتاق تعاون در آن باشد و یک نفر هم از اتاق وزیر بهعنوان نماینده حضورداشته باشد. این گروه صلاحیت افرادی که درخواست میدهند را چک کند و گزارش دهد. البته از زمانی که آقای شریعت مداری آمده است اوضاع خیلی بهتر شده است. ضرورت دارد که صدور مجوزها گزینشی نباشد و تنها به افرادی که صلاحیتدارند مجوز اعطا بشود. کسانی که مجوز برگزاری نمایشگاه را گرفتهاند تنها برای جیبشان نباشد بلکه مملکت تلاش کنند.
دانلود با کیفیت