عصر نمایشگاه- تعیین روز ۸ ژوئن (۱۹ خرداد) به عنوان روز جهانی صنعت نمایشگاهی از سوی اتحادیه جهانی نمایشگاهها (یوفی) واکنشهای مختلفی را در ایران برانگیخت.
به گزارش پایگاه خبری« عصر نمایشگاه»، این واکنشهای عمدتا مثبت از یکسو نشاندهنده اهمیت تعیین یک روز ویژه برای صنعت نمایشگاهی جهان و از سوی دیگر بیانگر ضرورت توجه به رشد و توسعه این صنعت در داخل ایران است. بیشتر فعالان صنعت نمایشگاهی کشور تعیین چنین روزی را به فال نیک گرفته و آن را فرصتی برای بهبود و پیشرفت صنعت نمایشگاهی ایران دانستهاند. آنها همچنین خواستار توجه دستاندرکاران و مسئولان به این موضوع شدهاند. درباره روز جهانی نمایشگاه با حبیب ماهوتی، مدیرعامل شرکت نمایشگاه بینالمللی تبریز گفتوگویی انجام دادیم که میخوانید.
ارزیابی شما از ضرورت تعیین یک روز به عنوان روز جهانی صنعت نمایشگاهی توسط سازمان یوفی چیست؟
اگر تقویم را ورق بزنید، متوجه میشوید که روزهای متعددی به عنوان روز جهانی برای وقایع و اتفاقات مختلف ثبت شده است. بر این اساس اعضای یوفی هم درصدد برآمدند تا یک روز ویژه را به صنعت جهانی نمایشگاه اختصاص دهند. البته باید تاکید کنم امروزه یوفی حرفی برای گفتن ندارد. در واقع شخصا 10 سال قبل برای یوفی ارزش بیشتری قائل بودم. امروزه این اتحادیه تنها با اتکا به برند معتبری که دارد، برای افزایش درآمد حاضر به فروش آرم و جذب هر نوع مشتری و اعطای عضویت است. مثلا هم به یک نمایشگاه بینالمللی بزرگ عضویت میدهد و هم به یک نمایشگاه بینالمللی کوچک. این کار باعث میشود که یک نمایشگاه کوچک، به عنوان مثال خود را همتراز نمایشگاههای آلمان بداند که این درست نیست. معتقدم اگر یوفی این روز را به عنوان روز جهانی صنعت نمایشگاهی در نظر گرفته، بیشتر به دلیل مسائل تجاری خودش بوده است. با این حال ما میتوانیم این موضوع را به یک فرصت تبدیل کنیم. به همین دلیل از همکاران حاضر در مجموعه صنعت نمایشگاهی خواهش میکنم تا حداقل سالانه یک بار در همین روز گردهم بیایند و به بیان مشکلات و موانع و همچنین منافع موجود بپردازند و از این طریق به بهبود و ارتقای عملکرد صنعت نمایشگاه ایران کمک کنند. به همین دلیل از سال آینده من برای روز جهانی صنعت نمایشگاهی برنامهای تدارک میبینم و از مسئولان نمایشگاههای ایران و چند کشور همجوار برای حضور دعوت میکنم. به امید خدا سال آینده از چند ماه زودتر اقدام به اطلاعرسانی در این زمینه خواهیم کرد. البته امیدواریم بتوانیم با بهکارگیری توان مجموعه داخل کشور، خودمان موفق به تاسیس اتحادیه شویم.
از سوی دیگر امیدواریم با رفع مشکلات موجود، پیشنهاد تشکیل صنعت نمایشگاهی که قبلا ارائه کردهایم، به نتیجه برسد و نمایشگاههای ایران هم مثل همتایان خارجی بتوانند سالنهای زیبا و منحصربهفردی بسازند و با تدابیر فوق، قادر به جذب درصد بالایی از شرکتهای بینالمللی شوند. همانطور که ذکر شد، روز جهانی نمایشگاه فرصتی تلقی میشود که میتوان با اتکا به آن متولی گردهمایی شرکتهای بینالمللی زیادی از داخل ایران و سایر کشورهای منطقه، حتی کشورهای اروپایی برای برپایی نمایشگاه بینالمللی در داخل ایران بود.
مسبب شکلگیری نگرش منفی بنده و سایر همکاران نسبت به یوفی ناشی از منافعی است که این نهاد مختص به خود میداند. به عنوان مثال، برای برگزاری جلساتی که خود میزبان آن است، تمامی هزینهها مثل هزینه هتل و سایر موارد را از مهمانان مطالبه میکند. فارغ از مسائل فوق حتی از دریافت هزینه تدریس استاد هم فروگذار نمیکند در صورتی که تجربه ما و سایر شرکا در برگزاری نمایشگاه از استادی که در مجموعه یوفی مشغول تدریس است، کمتر نیست. در اینجا لازم به ذکر است که اگر ما هم تجربیات خود را به صورت علمی دستهبندی و مکتوب کنیم (البته اگر آکادمیک هم شود که بهتر است)، چه بسا موفق به تدریس مطالب مربوط به نمایشگاه در حوزه بینالمللی باشیم. اگر نحوه برگزاری کلاسهای یوفی را در نظر بگیرید، متوجه میشوید که با بهکارگیری اساتید مسن و بازنشسته که توان شرح صحیح مطلب را ندارند، پولهای هنگفتی از ما و سایر دوستان گرفتهاند. تنها مزیتی که میتوان برای نمایشگاههای خارجی همانند آلمان برشمرد، بودجه مناسبی است که برای برگزاری نمایشگاههای خویش در نظر میگیرند و اگر ما هم همانند کشورهای پیشرفته بودجه مناسبی به برگزاری نمایشگاه اختصاص دهیم، به نتایج مطلوبی دست خواهیم یافت. دستیابی به چشماندازی باشکوه و مناسب از جمله مزیتهایی است که بهکارگیری تدابیر فوق به همراه دارد که همین امر منجر به جذب توریست در سطح بینالمللی خواهد شد. تحقق برنامه تبدیل نمایشگاه به یک «صنعت» میتواند در این زمینه راهگشا باشد.
البته یکی از مسائل مهمی که باید در نظر بگیریم، واکنش مشارکتکنندگان در بلندمدت است. باید نتیجه برگزاری نمایشگاهها و بازخوردها را موشکافانه مورد بررسی قرار دهیم و ملاک ارزیابی ما از نمایشگاه تنها متکی به میزان شرکتکنندگان نباشد بلکه باید از لحاظ کیفی، درصد خرید یا میزان قراردادهایی که منعقد شده است، به موضوع نگاه کنیم. مثلا یک نمایشگاه مصالح ساختمانی برگزار میکنیم و میگوییم چند شرکت جدید به جمع مشارکتکنندگان اضافه شده است و به همین دلیل منتظریم که ما را تشویق کنند. در حالی که باید ببینیم آیا شرکتهای جدید توانستهاند ارتباط جدیدی برقرار کنند؟ آیا رقابتی شکل گرفت؟ آیا مشتری تازهای برای خود پیدا کردند؟ آیا این مشتریان دائمی شدند؟ آیا ما (به عنوان برگزارکننده) توانستیم برای شرکتهای داخلی مشتری جذب کنیم؟ پاسخ به این پرسشها بسیار اهمیت دارد و ما باید به دنبال چنین مسائلی باشیم. روز جهانی نمایشگاه یکی از هزاران فرصتی است که میتوانیم از آن استفاده کنیم. در این روز با برگزاری سمینارها و کلاسهای آموزشی و جلسات مختلف در ارتباط با نمایشگاهها میتوان به نتایج مطلوبتری دست یافت. از این رو، روز جهانی نمایشگاه برای ما فرصت خوبی است. اگر بتوانیم در حوزه نمایشگاه، روابط خوبی با کشورهای مختلف از جمله کشورهای پیشرفته جهان برقرار کنیم، قادر خواهیم بود از این فرصت بهترین استفاده را ببریم. مثلا به جای اینکه شرکتهای تولیدی ایرانی برای معرفی و عرضه کالاهایشان به نمایشگاههای خارجی بروند، میتوانیم مشتریان و همتایان خارجی آنها را به نمایشگاههای داخلی بیاوریم. ما چندین شرکت نمایشگاهی خوب در ایران داریم که میتوانیم از توان و قدرت آنها برای برگزاری نمایشگاههای ارزشمند استفاده کنیم.
از جمله راهکارهایی که مطمئنا میتواند کارگشا باشد، پرهیز از منفعتطلبی و بهکارگیری محصولات باکیفیت در نمایشگاه است؛ یعنی باید آن دسته از محصولاتمان را در نمایشگاه عرضه کنیم که توان بالایی برای رقابت دارند و دوم اینکه تنها به فکر منفعت خویش نباشیم چون منفعتطلبی همیشه ما را متضرر کرده است. به عنوان مثال، اگر همکاران ما از بهکارگیری توصیههای بنده غفلت نورزند، جاهایی مثل دوبی و ابوظبی که مدعی داشتن بهترین صنعت نمایشگاهی در منطقه هستند به معنای واقعی کلمه قادر به رقابت با ایران نخواهند بود و حتی این مسئله در مورد کشورهای اروپایی هم صدق میکند. ما معتقدیم که ایران باید مرجع نمایشگاههای منطقه باشد.
به هر صورت این روز را به تمامی فعالان صنعت نمایشگاهی از جمله اعضای یوفی و مدیران صنعت نمایشگاهی کشور تبریک میگویم و آن را به فال نیک میگیرم. امیدوارم به بهانه این روز، فعالان صنعت نمایشگاهی کشور دور هم جمع شوند و نشستهای متعددی شکل بگیرد تا در نهایت منجر به اخذ تصمیمهای سرنوشتساز شود. اگرچه در حال حاضر مشغول برگزاری جلساتی موسوم به جلسات هماندیشی هستیم اما متاسفانه در این جلسات به اندازه کافی حق مطلب ادا نمیشود. به همین دلیل تصمیم دارم در این روز، یعنی روز جهانی نمایشگاه جلسات و کنفرانسهای خوبی با همکاری دوستان برگزار کنم. متاسفانه یکی از ضعفهای ما این است که کسی از نتایج برگزاری نمایشگاهها پرسش نمیکند. به عنوان مثال، بنده که قریب به 3 دهه مشغول نقشآفرینی در صنعت نمایشگاه هستم، تاکنون هیچ فرد یا نهادی درباره واکنش شرکتکنندگان و نتایج حاصل از برگزاری یک نمایشگاه از من چیزی نپرسیده است و این یکی از ضعفهای اساسی صنعت نمایشگاه ما به شمار میرود. یکی از دلایلی که نمایشگاههای خارجی موفق میشوند، این است که پس از نمایشگاه به پیگیری مسائل مختلف در زمینه تعداد مشارکتکنندگان، بازدیدکنندگان و غرفهداران، رضایت یا انتقادهای آنان، تعداد قراردادهای منعقد شده و بسیاری مسائل دیگر میپردازند. امیدوارم ما هم به چنین وضعیتی برسیم و به پیشرفت صنعت نمایشگاهی کشور کمک کنیم.
دانلود با کیفیت